«پروانه ظروفچیان» متولد ۱۳۴۷ در مشهد و دارای کارشناسی مترجمی زبان است. درباره محصول تولیدی مجموعه خودش می‌گوید: واحد صنعتی ما بسته‌های اقلام یک‌بار مصرف مربوط به بیمارستان‌ها را تولید می‌کند.
او می‌افزاید: من ابتدا پس از اتمام درسم به دلیل مشغله‌های زندگی وارد حوزه کاری مربوط به مترجمی زبان نشدم؛ اما پس از مدتی به واسطه همسرم که مدیر فروش یک شرکت تولیدی همین بسته‌های بیمارستانی بود، وارد این عرصه شدم و همراه او کار تولید را شروع کردم.

مسیر کارگاه تا کارخانه
وی توضیح می‌دهد: این بسته‌ها شامل محصولاتی به سلیقه بیمارستان و با کاربردهای متفاوت است که در انواع مختلف ازقبیل بسته‌های آنژیوگرافی، قلب، سزارین، ارتوپدی، اعصاب، اورولوژی، عروق و... عرضه می‌شود. 
این بانوی کارآفرین درخصوص شروع کار بیان می‌کند: حدود ۱۵ سال پیش با همسرم کار را ابتدا با کارگاهی کوچک و سرمایه‌ای اندک شروع کردیم. ابتدا کار بسیار سخت بود؛ ولی با پشتکار فراوان آن را توسعه دادیم. بعدها نیز با سرمایه‌گذاری خودمان و همچنین با مشکلات فراوان در سال ۱۳۹۱ کارگاه را به کارخانه تبدیل کردیم.
وی درباره تعداد افرادی که در حال حاضر در این کارخانه مشغول به کارند، تصریح می‌کند: این واحد به طور مستقیم برای ۳۰ نفر اشتغال‌زایی کرده است. همچنین ۵۰ نفر به طور غیرمستقیم مشغول کارهستند. بیشتر نیروی کار ما بانوان هستند که تعدادی سرپرست خانواده‌اند. به طور قطع دغدغه و نگرانی من برای پرداخت به موقع حقوق کارکنانمان همیشه اولویت است.
وی درباره میزان حمایت‌ها از محصولات تولید داخلی می‌گوید: متأسفانه واحد تولیدی ما تاکنون هیچ‌گونه حمایتی از طرف دولت نشده است و با توجه به اینکه ما تولیدکننده هستیم و برای افراد زیادی اشتغال‌زایی کرده‌ایم، علاوه بر حمایت نکردن دولت، برخی از مشکلات و موانع گاه موجب خلل در چرخه طبیعی تولید می‌شود.
وی تأکید می‌کند: هنگامی که بیمارستان‌های دولتی تنها قسمتی از هزینه بسته‌ها را پرداخت می‌کنند، ما به عنوان تولیدکننده سردرگم می‌شویم و نمی‌دانیم آن را صرف خرید مواد اولیه یا هزینه‌های جانبی نماییم و یا حقوق کارگران را واریز کنیم.

صادرات برای حل مشکل نقدینگی
وی درباره صادرات محصولات نیز می‌گوید: بسته‌های تولیدی ما در داخل کشور به تهران نیز فرستاده می‌شود. همچنین به کشورهای افغانستان و عراق صادر می‌گردد.
اما در مورد مشکلات صادرات باید گفت صادرات به کشورهای افغانستان و عراق سود بسیار کمی دارد و واحد تولیدی ما فقط برای تأمین هزینه‌ها، محصولات را به این کشورها صادر می‌کند؛ چرا که هزینه حاصل از فروش محصولات به صورت نقدی است.
او در پاسخ به این پرسش که برای تهیه مواد اولیه چه مشکلاتی دارید و افزایش قیمت‌ها برای شما چه مشکلاتی را ایجاد کرده، بیان می‌کند: مواد اولیه از ملایر و تهران تأمین می‌شود. یکی از مشکلات عمده ما عدم ثبات قیمت مواد اولیه است و با بالا رفتن قیمت‌ها، هزینه تولید محصول باکیفیت چند برابر شده و متأسفانه کیفیت اجناس پایین آمده است. ما برای تهیه اجناس با کیفیت بالا و قیمت مناسب با مشکلاتی مواجه می‌شویم.در دو سال اخیر شاهد ۶۰درصد افزایش قیمت‌ها بوده‌ایم. همچنین علاوه بر مواد اولیه، هزینه‌های حمل و نقل حدود چهار برابر افزایش داشته است.

سخن آخر
وی در پایان خاطرنشان می‌سازد: همه دغدغه‌مان تولید داخلی با کیفیت مطلوب است و برای این کار حمایت‌های اولیه از تولیدکننده ضروری به نظر می‌رسد تا با تولید با کیفیت، علاوه بر خدمت‌رسانی بتوانیم اشتغال بانوان بیشتری را فراهم سازیم. این در حالی است که با پرداخت‌های به موقع بیمارستان‌های دولتی، دغدغه پرداخت حقوق کارکنان و خرید مواد اولیه را نداشته باشیم.

خبرنگار: سرور یزدی